شروع ...
اللهم لا تجعلنی من الغافلین
به نام خدای بی تابی های روزهای نیامده...
نمی دانم از کی بگویم و از کجا ...
از روزی که می شنیدم ...
یا از روزی که می دیدم
و یا از امروز که نه می شنوم و نه می بینم...
مطمئن بودم که می روم .
بدون هیچ شک و تردیدی رفتم و برای قرعه کشی عمره دانشجویی ثبت
نام کردم ...
۸ اسفند 1385...مراسم قرعه کشی...
از صبح همان روز صداهایی را می شنیدم:
"تو می روی ...تو مطمئنا می روی..."
و خوشحال و سرمست بودم و مست...مست مست.
و پایان مراسم ...
اسمم در نیامد .
مطمئن شدم صداهایی که می شنیدم ناله های شیطانی بود...
فهمیدم که صدای خود خودم را شنیده بودم...
که مست غرور بودم ...
که حس کثیف و پست غرور را یک روز کامل با خودم راه برده بودم...
گزیده شده بودم از خودم ...
حالا می فهمم که امتحان یعنی چه ...
بعد از 16سال درس خواندن معنی آزمون و امتحان را می فهمم...
و درد حقیر بودن...والبته رب بودن الله را حس میکنم...
"یا ممتحن"
الله
مهربونم
گلم
آسمونم
ممنون...
